Naakten in de Kunst. Naakt in de schilderkunst is een verworven goed: geen mens die nog aanstoot neemt aan een geolieverfd naakt. Voor de andere kunsten ligt dat enigszins anders. In fotografie en film, dans, theater, muziek, literatuur wordt naakt nog vaak met pornografie geassocieerd. In onze cultuur hebben het naakte gezicht en de naakte handen een communicatiemonopolie. Andere lichaamsdelen worden niet geacht communicatief te kunnen zijn. Mijn stelling daartegenover is dat communicatie, zeker waar dat de individuele kern van een persoon betreft, evenzeer mogelijk – en noodzakelijk – is via andere lichaamsdelen dan gezicht en handen. Daarvoor is het nodig dat het taboe inzake het naakte lichaam definitief doorbroken wordt, eerst en vooral in de kunst. 24 pagina's Oplage 67.000 UTRECHTSCHW NIEUWSBLAD v.h Joh de Liefde N.V Utrecht Drift 23 — Telefoon 16431 Directie A M E H N Koemans Drs J R Nieuwenhuis MAANDAG 16. Putrefactie ofwel verrotting begint binnen drie dagen na het intreden van de dood. Hoe hoger de omgevingstemperatuur, des te sneller verloopt dit proces. John Buijsman, nazaat van de beroemde Kilima Hawaiians brengt een familiekroniek over een boeiende muzikale geschiedenis ten tonele. Want hoe wordt een jongen van. Kunst in het Nederlands-sprekend Caribisch Gebied: Sint Maarten. Illustratie: Schilderij 'Tanny and the boys' van Ruby Bute (biografie bij @: Bute Ruby). Twaalf jaar duurde het voordat Lorca het idee uitwerkte om een stuk te schrijven over de rosa mutabile, een roos die in de loop van de dag een aantal keren van kleur. Titel; 10 NOVEMBER 1967. Fotografie. Vooraleer het thema . Bijgaande foto (foto nr. Het zwart- wit- negatief werd vervolgens ontwikkeld en een eerste keer afgedrukt. Daarna werd het nogmaals afgedrukt, maar nu vergroot en met enige correcties: de contrasten werden opgetrokken, sommige delen werden . Nadien werd deze vergroting ingescand op de computer, waarna er opnieuw correcties werden doorgevoerd, ditmaal om een correcte laserprint te verkrijgen. Het bestand van deze foto bevat 1. Dat wil zeggen dat – computertechnisch gesproken – deze foto even veel informatie bevat als een tekst van 1. Beeldentuin Galerie de Beeldenstorm op landgoed Maple Farm te Bosschenhoofd bij Roosendaal is gespecialiseerd in het presenteren van hedendaagse figuratieve kunst. 1992 was een Olympisch jaar en Nederland stuurde een sterke wielerploeg naar Barcelona waar dat jaar de spelen werden gehouden. Met namen als Erik Dekker, L Hoe voelt het om de lasten van de wereld op je schouders te dragen? De schilder Jeroen Bosch kon zich er wel iets bij voorstellen. Tussen 1490 en 1505 maakte hij het. Kunst in het Nederlands-sprekend Caribisch gebied: Bonaire. Illustratie: Schilderij 'Fantasy' van H.M.L. Sint Jago-Wanga (biografie bij @: Wanga Sint. Als we dat even in boekbladzijden uitdrukken (3. In onze cyberwereld moeten we dus erkennen dat . Voortbouwend op de hierboven vermelde equivalentie, zouden we kunnen besluiten dat elk mens dagelijks enige tienduizenden bladzijden lectuur verslindt ! Twintigduizend bladzijden op een jaar is reeds een getal dat voorbehouden is voor notoire veel- lezers. De meeste mensen komen niet verder dan drie- of vierduizend per jaar. Laat ons dus ophouden te zeuren over de beeldcultuur; de beeldcultuur brengt ons effici. Als je niet allereerst met een nauwkeurige beschrijving begint van wat er op de foto te zien is, mis je natuurlijk al een heel pak van de informatiekwaliteit. Bovendien kun je op schrift onmogelijk de verschillende manieren weergeven waarop de foto kan worden bekeken. En als je dan maar besluit om over de foto in het geheel niets te zeggen en je te beperken tot de achterliggende boodschap, stoot je natuurlijk weer op een volgende hindernis. Je merkt dan dat je met enkele woorden of zinnen in de verste verte de subtiliteit van de informatie in de foto niet kunt benaderen. Het is zelfs de vraag of je dat met een boek van 7. Wie tot nog toe de foto als symbool van tederheid had beschouwd, is er door de voorgaande regel misschien toe gebracht ook eens een ander gezichtspunt in te nemen. En een ander gezichtspunt betekent winst, winst aan informatie! Natuurlijk heeft iedereen meteen opgemerkt dat de hand donkerkleuriger is dan de bleke schouder waarop de hand rust. Maar wie had reeds opgemerkt dat bovenaan in het midden een verloren lichtstraal enige haarpijlen accentueert? Naaktfotografie. Zelf ben ik reeds meer dan tien jaar gefascineerd door het naakte menselijke lichaam. In mijn schaarse vrije tijd probeer ik het thema dan ook te benaderen via een kunstvorm waarvan ik tenminste de basistechnieken beheers, nl. Het lijkt me goed het thema naakt in te leiden vanuit enkele persoonlijke ervaringen. Wat mij nooit ge. Die moet erbij zijn, maar kan nooit de essentie vormen. De essentie voor mij is en blijft de menselijke persoon. Meer en meer ben ik eigenlijk alleen nog ge. Er was een tijd waarin ik mij toelegde op astronomie, op literatuur en filosofie. Maar tegenwoordig dragen al die zaken nog enkel mijn belangstelling weg als ik daarin de mens zie verschijnen, of liever nog: een mens, een concrete persoon voor wie ik belangstelling kan opbrengen, een mens die ik wil leren kennen. Datzelfde geldt voor de fotografie. Nog steeds fotografeer ik wel eens een stadslandschap of een bloem, maar waar ik werkelijk tijd en energie wil insteken, is het kennismaken met mensen. Want wat me al snel irriteerde bij het maken van klassieke portretten, was dat ik veelal niet de mens maar wel de huismoeder, de werkman of de directeur fotografeerde. De kleren maken dan misschien wel de man, ze maken niet de mens. Om volledige toegang te krijgen tot die mens, moet hij naakt zijn.«Zowel het zelfportret als het naakt zijn echte schildersuitvindingen. Het is het schouwspel van de mens in zijn meest essenti. Zonder omwegen, zonder tussenkomst. Het is zoals de mens zich, vol vertrouwen en in de mening verkerend onbespied te zijn, alleen aan de spiegel overgeeft.»Gerrit Komrij. Dat is en blijft een hachelijke onderneming. Naast de onzichtbare maar zeer re. Zich bloot geven, zich ontkleden, zich naakt tonen vereist vertrouwen. En dat geldt ook voor de situatie tussen model en fotograaf. Mijn persoonlijke ervaring is dat zo’n vertrouwen moet groeien. Iemand vragen om model te staan is . Voor iemand die niet met het thema bezig is, is het immers vaak moeilijk te vatten waar de fotograaf naartoe wil. De vermoedens dat er “oneerbare” verlangens meespelen, liggen dan ook voor de hand. Die liggen echter all. Als het vertrouwen er echter eenmaal is, is het ontkleden zo gebeurd. Het is als een opluchting, een . Telkens weer merk ik dat het ontkleden beantwoordt aan een diepe behoefte, een wens tot bevrijding.«Het is geen gering moment voor een model – om naakt te poseren. Het heeft iets groots en het heeft tegelijkertijd, in al zijn natuurlijkheid, iets onnatuurlijks. Het zich uitkleden voor de kunst en dan een flinke poos voor de kunstenaar in je blootje blijven staan, het heeft iets zots en verwarrends. Voor het model – en voor de schilder die er in die situatie als eerste naar kijkt.» - Gerrit Komrij. Maar dan wordt het nog hachelijker. Tenzij de fotograaf de partner of een goede bekende onverwachts kan treffen (wat toch eerder de uitzondering is, zeker als het over naaktfoto’s gaat), moet de foto ge. Het model vraagt richtlijnen, want het model heeft het verlangen er zo goed mogelijk op te staan. De fotograaf wil echter dat het model er zo echt mogelijk op staat, dat de foto iets toont. Daar gaan ontelbare vlees- foto’s aan vooraf: ontgoochelende prentjes waar eigenlijk alleen maar naakte huid op staat. De communicatie tussen model en fotograaf moet groeien; doorheen het werken ontstaat er een wederzijds begrip, een houding waardoor warmte ontstaat, een soort elektriciteit die in de lucht hangt (en die je trouwens bij iedere goede ontmoeting terugvindt) en die uiteindelijk voor . Het heeft te maken met een situatie uit het leven, met het boek dat laatst gelezen is, met de persoon die laatst geknuffeld is. Het geeft een rechtstreekse inkijk in de ziel, in de persoon van het model. Dood en vergankelijkheid. Doorheen de jaren heb ik een vrij omvangrijke collectie naaktfoto’s bij elkaar geraapt: uitgeknipt uit magazines, uit fotoboeken, reclamefolders enz. Op die foto’s is te zien hoe in onze cultuur het naakt meestal wordt gebruikt om sensualiteit, erotiek of seksualiteit te suggereren. Hoewel dat natuurlijk een belangrijk deel is van het menselijk leven, blijft het er uiteindelijk toch maar een deel van. Zelf probeer ik met naaktfotografie juist te komen tot een portrettering die verder gaat dan de erotiek of de seksualiteit. Dat is niet zo gemakkelijk, juist omdat die erotiek en seksualiteit al een heel stuk verder gaan dan het normale portret waarop iemand te zien is als een vakman, een kok, een schoolmeester, een wetenschapper of een politicus. Het zijn dus zeker niet dat soort kwaliteiten die in een naaktfoto aan bod kunnen komen. In een naaktfoto komen dieper liggende aspecten van het menselijk bestaan aan bod: levenskracht, angst, hoop, sterfelijkheid, vrijheid enz. Het zijn vage, nietszeggende woorden als je ze neerschrijft. Het zijn woorden die ellenlange verhandelingen kunnen inspireren, die door de eeuwen heen filosofen hebben aangezet tot diepzinnige studies, maar eigenlijk kom je er maar iets van te weten als je ze in een mens ge. In een werkelijke mens, op een schilderij. Dat is toch wat kunst ons kan bijbrengen . Het is een foto zonder gezicht. Vaak kun je een model in eerste instantie geruststellen door te zeggen dat je foto’s maakt van het lichaam zonder het gezicht erbij. Want daar waar geklede mensen er meestal niet op tegen hebben dat je hun gezicht portretteert, is mijn ervaring dat ontklede mensen juist liever niet hun gezicht op de foto hebben. Daar komen we verder nog op terug. Daarnaast is het natuurlijk ook een typisch fotografische techniek om met een bepaalde compositie niet alleen iets te zeggen over wat op de foto te zien is, maar ook over wat er niet te zien is, nl. Focussen op een deel van het lichaam kan in die zin een vraag om aandacht zijn, een richten van de blik van de toeschouwer. Toen het model dat voor foto nr. Dat kwam zeker niet doordat het model zo oud of lelijk was; met de kwaliteiten van het lichaam of van de persoon zelf had dat m. Naaktportretten maken confronteert de fotograaf – en, bij uitbreiding, de kijker – op een ongelooflijk directe wijze met de vergankelijkheid van het menselijk lichaam. Vandaar de drang van veel naaktfotografen om door middel van oli. Wat mijzelf betreft, heb ik toen intu. Daarvoor moet je op zoek naar het in beeld brengen van niet lichaamsgebonden kwaliteiten, die echter toch via het lichaam tot uitdrukking kunnen worden gebracht. Kwaliteiten zoals warmte, liefde, geborgenheid. Functie van de kledij. Begin september 1. De tentoonstelling toonde werken uit de kelders van het museum, bijeengespaard en becommentarieerd door Gerrit Komrij. Het grootste en zeker het meest impressionante gedeelte van de tentoonstelling waren de portretten: zelfportretten, staatsieportretten, naaktportretten, dubbelportretten, groepsportretten. Een laatste citaat van Gerrit Komrij: «De dame is maar een schijngestalte. Als de dame wordt uitgekleed, is ze vrouw. Hoe mondain ze op het doek ook wordt uitgedost, de schilder verliest de dood en het verderf in de dame geen moment uit het oog.»Het is een stelling die ik al vaker heb gehoord: als de dame wordt uitgekleed, wordt ze vrouw, m. Agenda Bosch Grand Tour lees meer*1.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |